وقتی وضعیت قرمز نیست، اما خوشایند هم نیست

چند وقت پیش بود که یه روز ظهر ح زنگ زد. ح خیلی خوش صحبت نیست ولی دست کم خوبیش اینه که چرت و پرت نمیگه. من ح رو فقط یه بار دیدم. تو یه روز گرم تابستونی که اومده بود پاریس. رفتیم کنار سن قدم زدیم و نوشیدنی خوردیم و راجع به وودی آلن و جاز و کافه های تهران حرف زدیم. از صدف هم پرسید. آخر سرم رفتیم جلوی نوتردام ازش یه عکس گرفتم، تو یه زاویه ای که دقیقاً یک سال پیشش قبل سوختنش گرفته بود. بعدشم دعوتم کرد به کافه ای که جسی و سلین میرن توی فیلم before sunset که منبع